Editor’s pick van dr. Marleen Kok, medisch oncoloog, NKI-AVL
De inzet van trastuzumab-deruxtecan (T-DXd) als behandeling voor patiënten met HER2-gemuteerd niet-kleincellig longcarcinoom (‘non-small cell lung carcinoma’, NSCLC) was niet eerder onderzocht. De DESTINY-Lung01-studie bracht daar verandering in, waarbij de resultaten onlangs werden gepubliceerd in het New England Journal of Medicine.1
In de internationale, multicenter fase II-studie namen 91 patiënten met gemetastaseerd, HER2-gemuteerd NSCLC deel. T-DXd (6,4 mg per kilo lichaamsgewicht) werd toegediend aan patiënten die niet reageerden op de standaardbehandeling. Het primaire eindpunt van de studie was een objectieve respons, vastgesteld door een onafhankelijke commissie. Secundaire studie-uitkomsten waren duur van de respons, progressievrije overleving, algehele overleving en bijwerkingenprofiel.
De mediane follow-up was 13,1 maanden (variërend van 0,7 tot 29,1 maanden). Een objectieve respons werd bereikt door 55% van de 91 patiënten (95%-BI: 44-65). De mediane responsduur was 9,3 maanden (95%-BI: 5,7-14,7). De mediane progressievrije overleving was 8,2 maanden (95%-BI: 6,0-11,9) en de mediane algehele overleving was 17,8 maanden (95%-BI: 13,8-22,1).
De bijwerkingen kwamen overeen met die van eerdere studies met trastuzumab deruxtecan. Ernstige bijwerkingen (graad 3 of hoger) deden zich voor bij 46% van de patiënten, met neutropenie (19%) als meest voorkomende. Bij 26% van de patiënten trad een behandelingsgerelateerde interstitiële longziekte op, die in twee gevallen dodelijk was. De respons werd waargenomen bij alle verschillende HER2-mutaties, en ook bij patiënten zonder meetbare HER2-expressie.
CONCLUSIE
Trastuzumab deruxtecan liet een langdurige anti-angiogenetische activiteit zien bij patiënten met eerder behandeld HER2-gemuteerd NSCLC. De bijwerkingen kwamen overeen met observaties uit eerdere studies. Wel deed zich interstitiële longziekte voor als ernstige bijwerking, met twee sterfgevallen tot gevolg.
Referentie
Naar boven
