De mediane progressievrije overleving bij transarteriële chemo-embolisatie (TACE) van niet-resectabele levercelkanker bedraagt momenteel ongeveer 7 maanden. In de EMERALD-1-studie, die wordt uitgevoerd door een team onder leiding van dr. Bruno Sangro van de universiteit van Pamplona (Spanje) wordt onderzocht of toevoeging van durvalumab, met of zonder bevacizumab, bijdraagt aan een verdere verbetering van de overleving. De eerste studieresultaten wijzen op een verbeterde progressievrije overleving van TACE in combinatie met durvalumab en bevacizumab. Resultaten over de algehele overleving zijn in een later stadium te verwachten. Dit is onlangs gepubliceerd in The Lancet.
In de dubbelblinde, placebogecontroleerde fase III-studie EMERALD-1 zijn 616 patiënten (1:1:1) gerandomiseerd tussen TACE met durvalumab en bevacizumab (n=204) (1500 mg durvalumab i.v. om de 4 weken, daarna 1120 mg durvalumab plus 15 mg/kg bevacizumab i.v. om de 3 weken), durvalumab plus placebo (n=207) (met een gelijk schema van placebo als van bevacizumab), of alleen placebo (n=205) (met een gelijk schema als voor durvalumab en bevacizumab). Patiënten met niet-resectabel hepatocellulair carcinoom kwamen voor studiedeelname in aanmerking indien zij bij aanvang 18 jaar of ouder waren, een ECOG-status hadden van 0 of 1, ten minste 1 meetbare intrahepatische laesie hadden volgens de aangepaste RECIST-versie 1.1 en deze geschikt was/waren voor embolisatie. De primaire uitkomstmaat is progressievrije overleving (‘progression-free survival’, PFS) volgens een geblindeerde, onafhankelijke centrale beoordeling (‘blinded independent central review’, BICR) van durvalumab plus bevacizumab versus alleen placebo in de intention-to-treat (ITT)-populatie. Belangrijke secundaire uitkomstmaten zijn PFS (door BICR volgens RECIST versie 1.1) bij durvalumab plus placebo versus alleen placebo, algehele overleving en tijd tot verslechtering van bepaalde door patiënten gerapporteerde resultaten.
De studiepopulatie (n=616) had bij de baseline een mediane leeftijd van 65,0 jaar; 22% was vrouw, 61% Aziatisch en 29% wit. Bij een mediane follow-upduur van 27,9 maanden was de mediane PFS 15,0 maanden met durvalumab plus bevacizumab, 10,0 maanden met durvalumab en 8,2 maanden met placebo (HR durvalumab plus bevacizumab versus placebo [95%-BI]: 0,77 [0,61-0,98]; tweezijdige p = 0,032); HR durvalumab plus placbo versus placebo [95%-BI]: 0,94 [0,75-1,19]; tweezijdige p = 0,64). De meest voorkomende ongewenste voorvallen (‘adverse events’, AE’s) van maximaal graad 3-4 waren hypertensie bij durvalumab plus bevacizumab (6%), anemie bij durvalumab plus placebo (4%) en post-embolisatiesyndroom bij alleen placebo (4%). AE’s die leidden tot overlijden van de patiënt kwamen niet voor in de behandelgroep van durvalumab plus bevacizumab (0%), bij 3% van de patiënten behandeld met durvalumab plus placebo en bij 2% behandeld met alleen placebo. De studiedeelnemers blijven in het kader van een volgende publicatie worden gevolgd voor de algehele overleving en de door patiënten gerapporteerde resultaten
Op grond van de gepubliceerde resultaten beschouwen prof. Bruno Sangro en zijn onderzoeksteam de combinatie van TACE met durvalumab plus bevacizumab als een mogelijke nieuwe standaardzorg voor de onderzochte patiëntenpopulatie. Op grond van verdere follow-up in de EMERALD-1-studie en toekomstige analyses van de gegevens over de algehele overleving en patiëntgerelateerde resultaten dient de aard en omvang van de mogelijke klinische voordelen van TACE in combinatie met durvalumab plus bevacizumab bij voor embolisatie in aanmerking komend hepatocellulair carcinoom verder duidelijk te worden.
Referentie
Naar boven
