Dit artikel is onderdeel van de Editor’s Pick van dr. Cor de Kroon, bestaande uit een selectie van klinisch relevante literatuur met een focus op het gebied van gynaecologische oncologie. In deze selectie komen onder andere artikelen over nieuwe behandelingen voor baarmoederkanker en ovariumkanker en een onderzoek naar kostenbesparing door heruitgifte van orale antikankermedicatie aan bod.
Bekijk hier de gehele selectie.
Baarmoederkanker is een van de weinige vormen van kanker waarvan zowel het aantal gevallen als het sterftecijfer stijgen. Naar verwachting is baarmoederkanker in 2040 de op twee na meest voorkomende kanker en de vierde belangrijkste oorzaak van kankersterfte bij vrouwen.1 In de zomer van 2023 werden de resultaten van twee fase III-studies naar nieuwe behandelopties voor deze patiënten gepubliceerd in The New England Journal of Medicine. In de NRG-GY018-studie werden de werkzaamheid en veiligheid van pembrolizumab in combinatie met paclitaxel en carboplatine onderzocht bij patiënten met gevorderde baarmoederkanker.2 De RUBY-studie onderzocht dostarlimab in deze setting.3
Patiënten met primaire gevorderde of gerecidiveerde baarmoederkanker kunnen chemotherapie met carboplatine plus paclitaxel krijgen. Desondanks blijven de langetermijnresultaten hiervan teleurstellend, met een mediane algehele overleving van minder dan 3 jaar.4 Om de overleving van patiënten met baarmoederkanker te verbeteren, is onderzoek gedaan naar nieuwe combinatietherapieën met de checkpointremmer pembrolizumab of dostarlimab.5,6
Pembrolizumab plus chemotherapie
In de internationale, gerandomiseerde, dubbelblinde, placebogecontroleerde fase III-studie NRG-GY018 werden volwassen patiënten met gevorderde (stadium III, IVA of IVB) of gerecidiveerde baarmoederkanker geïncludeerd. Deelnemers werden 1:1 gerandomiseerd tussen chemotherapie met paclitaxel en carboplatine in combinatie met pembrolizumab of placebo. De twee behandelstrategieën werden geanalyseerd in twee onafhankelijke cohorten: patiënten met een ‘mismatch repair’-deficiëntie (dMMR) en patiënten zonder ‘mismatch repair’-deficiëntie (pMMR). De primaire uitkomstmaat was de progressievrije overleving (PFS).
70% lager risico op ziekteprogressie of overlijden in dMMR-cohort
In totaal werden 816 patiënten geïncludeerd, van wie 225 patiënten -in het dMMR-cohort en 591 patiënten in het pMMR-cohort. In het dMMR-cohort werden 112 patiënten behandeld met paclitaxel, carboblatine en pembrolizumab en 113 patiënten met paclitaxel, carboplatine en placebo. In het pMMR-cohort waren dit respectievelijk 295 en 296 patiënten.
Na 12 maanden was de geschatte progressievrije overleving in het dMMR-cohort 74% in de pembrolizumabgroep en 38% in de placebogroep (HR [95%-BI]: 0,30 [0,19-0,48]). In het pMMR-cohort bedroeg de mediane PFS 13,1 maanden in de pembrolizumabgroep en 8,7 maanden in de placebogroep (HR [95%-BI]: 0,54 [0,41-0,71]).
Dostarlimab plus chemotherapie
In de internationale, gerandomiseerde, dubbelblinde, placebogecontroleerde fase III-studie RUBY werden de werkzaamheid en veiligheid van dostarlimab geëvalueerd in combinatie met paclitaxel en carboplatine. Patiënten die in aanmerking kwamen voor deelname hadden primaire gevorderde (stadium III of IV) of een eerste recidief van baarmoederkanker. Zij werden 1:1 gerandomiseerd tussen chemotherapie met placlitaxel en carboplatine in combinatie met dostarlimab of placebo, gevolgd door een onderhoudsbehandeling met dostarlimab of placebo gedurende maximaal 3 jaar. De primaire uitkomstmaten waren de progressievrije en algehele overleving. Analysen werden uitgevoerd in de gehele studiepopulatie, een subgroep van patiënten met dMMR en een hoge mate van microsatellietinstabiliteit (MSI-H).
72% lager risico op ziekteprogressie of overlijden in de dMMR-MSI-H-populatie
Van de 494 patiënten die waren gerandomiseerd, hadden er 118 (23,9%) een tumor met dMMR-MSI-H. In de gehele studiepopulatie was de progressievrije overleving na 24 maanden 36,1% in de dostarlimabgroep en 18,1% in de placebogroep (HR [95%-BI]: 0,64 [0,51-0,80]). De algehele overleving na 24 maanden was 71,3% in de dostarlimabgroep en 56,0% in de placebogroep (HR [95%-BI]: 0,64 [0,46-0,87]).
In de dMMR–MSI-H-populatie was de progressievrije overleving na 24 maanden 61,4% in de dostarlimabgroep en 15,7% in de placebogroep (HR [95%-BI]: 0,28 [0,16-0,50]). De algehele overleving bij 24 maanden in deze subgroep was 83,3% in de dostarlimabgroep en 58,7% in de placebogroep (HR [95%-BI]: 0,30 [0,13-0,70].
Conclusie
Uit deze 2 fase III-studies blijkt dat de toevoeging van pembrolizumab of dorstarlimab aan standaardchemotherapie een overlevingsvoordeel oplevert voor patiënten met gevorderde of gerecidiveerde baarmoederkanker.
Referenties
Naar boven