In twee fase III-studies met de immuuntherapie pembrolizumab, waarbij het middel als onderdeel van combinatiebehandelingen werd ingezet bij patiënten met uitgezaaide castratieresistente prostaatkanker, en bij niet-reseceerbaar hepatocellulair carcinoom is er niet in geslaagd om de primaire eindpunten te bereiken.
Pembrolizumab is een anti-PD-1-therapie die als monotherapie of als onderdeel van een combinatietherapie in Europa is goedgekeurd voor de behandeling van een breed spectrum aan oncologische aandoeningen. Daartoe behoren onder meer colorectale kankers, endometriumkanker, hoofd-halskanker, melanoom, niercelcarcinoom, niet-kleincellige longkanker, slokdarmkanker, triple-negatieve borstkanker en non-Hodgkinlymfoom.1
In de KEYNOTE-921-studie werd de combinatie van pembrolizumab plus docetaxel ingezet in de behandeling van patiënten met gemetastaseerde castratieresistente prostaatkanker.2 Totaal werden 1.030 mannen met gemetastaseerde castratieresistente prostaatkanker gerandomiseerd behandeld met ofwel pembrolizumab plus chemotherapie en prednison, of met placebo plus chemotherapie en prednison. Secundaire uitkomsten waren de tijdsduur tot de eerstvolgende kankerbehandeling, de prostaatspecifieke antigeenrespons, het percentage objectieve responsen en de duur van de respons.
De farmaceut achter pembrolizumab, Merck/MSD, publiceerde onlangs een persbericht met een update van de studieresultaten.3 De twee eindpunten van de studie, een statisch significante verbetering in de algehele overleving (‘overall survival’, OS) en radiologische progressievrije overleving (‘radiographic progression-free survival’, rPFS), werden niet bereikt. Wel werden niet-significante trends gezien van een hogere OS en rPFS bij prostaatkankerpatiënten die pembrolizumab plus chemotherapie ontvingen, vergeleken met chemotherapie alleen.
Merck heeft aangekondigd verder te gaan met het onderzoeken van de effectiviteit van pembrolizumab bij prostaatkanker. Momenteel lopen nog de fase II-studies KEYNOTE-199 en KEYNOTE-365, en de vergevorderde KEYNOTE-641- en KEYNOTE-991-studies.
In de LEAP-002-studie werd de combinatie van pembrolizumab met de meervoudige angiokinaseremmer lenvatinib onderzocht als behandeling voor niet-reseceerbaar hepatocellulair carcinoompatiënten.4 In een tweede persbericht deelde MSD mee dat hier de primaire eindpunten, een statistisch significant hogere OS en PFS met pembrolizumab plus lenvatinib tegenover alleen lenvatinib, ook niet werden bereikt. Wel werden er kleine, niet-significante verbeteringen gezien in de OS en PFS bij patiënten die de combinatietherapie met pembrolizumab kregen in plaats van alleen lenvatinib.
Referenties
Naar boven
