Lang niet alle gevallen van huidkanker betreffen het gevaarlijke melanoom. Sterker nog: basaalcelcarcinoom (BCC) is wereldwijd verreweg de meest voorkomende vorm van kanker. Volgens het IKNL zijn er in ons land elk jaar 50.000 diagnoses, en dat is een verdubbeling ten opzichte van 20 jaar geleden. Hoewel BCC, en het iets ernstigere plaveiselcelcarcinoom, maar zelden dodelijk is, kan de ziekte toch een behoorlijke impact hebben, zeker wanneer het gaat om ontsierende laesies aan het gezicht. Om die reden wordt vaak Mohs-chirurgie toegepast, waarbij de kanker operatief wordt verwijderd. Deze techniek wordt echter zelden ingezet bij oudere patiënten omdat de operatie nodeloos risico met zich meebrengt en voor ongemak kan zorgen. Maar volgens een recente studie wegen die zaken niet op tegen pijn, functieverlies en misvorming, en moet Mohs-chirurgie ook aan ouderen aangeboden worden.
Mohs micrografische chirurgie, kortweg Mohs-chirurgie, is een speciale operatiemethode om bepaalde vormen van huidkanker (basaalcel- of plaveiselcelcarcinoom) te verwijderen, meestal in het gezicht. De naam is ontleend aan Frederik Mohs, een Amerikaanse arts die deze operatietechniek heeft ontwikkeld. Bij deze techniek wordt, nadat de tumor is weggesneden, direct gekeken onder de microscoop of alle huidkanker is verwijderd. Zolang er nog huidkanker gezien wordt in een van de uiterste snijvlakken, wordt er plaatselijk nog wat weefsel verwijderd, totdat er geen spoor meer te vinden is van de tumor. Op deze manier wordt verwijderen van te veel gezond weefsel voorkomen. De ingreep wordt verricht onder plaatselijke verdoving.
Voor de studie, die werd uitgevoerd aan de Northwestern University Feinberg School of Medicine in Chicago (V.S.) werden 1181 patiënten van 85 jaar en ouder bestudeerd met een niet-melanome vorm van huidkanker, die waren doorverwezen naar een behandeling met Mohs-chirurgie. Van hen onderging 91,3% de procedure, en 8,7% zag ervan af en koos voor een andere behandelmethode.
Degenen die voor de Mohs-behandeling kozen hadden wel vaker tumoren in het gezicht (68.5% vs. 25.2%; p<0,001) en waren over het algemeen gezonder met een hoogfunctionele status (57.0% vs. 15.5%; p<0,001). Als drie voornaamste redenen om de operatie te ondergaan voerden de ouderen patiënten aan dat Mohs-chirurgie een hoog genezingspercentage kent, dat ze verder in goede gezondheid verkeerden en dat de histologie van hun tumor een hoog risico liet zien.
Hoofdonderzoeker dr. Murad Alam concludeert dat Mohs-chirurgie ook bij patienten ouder dan 85 goed ingezet kan worden. “Zeker gezien de kans dat hun tumor agressiever kan zijn dan gedacht, pijn en misvorming kan veroorzaken en stress kan veroorzaken”.
Referentie