In een recente studie is het verschil in uitkomsten onderzocht bij patiënten met mondholtecarcinomen wanneer zij werden behandeld met een traditionele electieve halsklierdissectie (‘neck dissection’, ND) of ND aan de hand van een schildwachtklierprocedure. Hierbij werd gekeken naar algehele overleving, schouderfunctie en het ontstaan van complicaties.
In deze gerandomiseerde studie werden 271 volwassen behandelnaïeve patiënten geïncludeerd met een mondholtecarcinoom (T1/2) met lymfekliernegativiteit en geen metastasen op afstand. De patiënten werden gerandomiseerd verdeeld over een traditionele ND-behandeling (n=137) en een ND-behandeling aan de hand van een SLNB (n=134). Patiënten met een positieve schildklier-lymfeklier ondergingen ‘one-stage’ of ‘second-look’ ND. Bij beoordeling van de behandelingen werd een niet-inferioriteitsmarge van 12% aangehouden.
Bij 24,8% van de patiënten in de ND-arm werd een pathologische metastase-positieve lymfeklier gezien, in de SLNB-arm was dit het geval bij 33,6% (een niet-significant verschil). De algehele overleving na 3 jaar was 87,9% bij SLNB en 86,6% bij ND. Hiermee was de overleving na de ND-behandeling gebaseerd op lymfeknoopbiopsie niet inferieur ten opzichte van traditionele electieve nekdissectie (p<0,001). Daarnaast bleek de schouderfunctie significant beter in de groep patiënten die een schildwachtklierprocedure heeft ondergaan.
Concluderend vonden de onderzoekers dat patiënten met een mondholtecarcinoom die werden behandeld met een halsklierdissectie gebaseerd op een de schildwachtklierprocedure geen inferieure overlevingsresultaten vertoonden in vergelijking met patiënten die een traditionele halsklierdissectie ondergingen. Daarnaast was de schouderfunctie beter in de SLNB-arm.
Referentie
Naar boven
