SAMENVATTING
Met de snelle ontwikkeling van moleculaire diagnostiek en de daardoor toegenomen behoefte om grootschalig onderzoek te doen naar tumorkarakteristieken, wordt opgeslagen lichaamsmateriaal van kankerpatiënten dat ooit is afgenomen in het kader van een studie of diagnostiek in toenemende mate relevant. Onderzoek met lichaamsmateriaal valt momenteel onder twee verschillende wetten: de Wet medisch wetenschappelijk onderzoek met mensen (WMO) en de Wet op de geneeskundige behandelingsovereenkomst (WGBO). Het huidige wettelijke landschap is momenteel echter erg versnipperd en kent enkele tekortkomingen. Zo is het voor restmateriaal niet altijd duidelijk welke wetgeving van toepassing is. Tevens is op dit moment ethische toetsing niet in alle gevallen verplicht. Door het ontbreken van eenduidige regelgeving voor onderzoek met lichaamsmateriaal is in 2017 een nieuw wetsvoorstel ‘Wet zeggenschap lichaamsmateriaal’ (WZL) ingediend; dit wetsvoorstel ligt momenteel bij de Tweede Kamer. De vraag is echter of deze wet de huidige tekortkomingen voor wetenschappelijk onderzoek ondervangt en misschien de wetgeving juist wel extra versnippert. De klinische relevantie van de huidige versnipperde wetgeving en van de nieuwe ontwikkelingen worden hier belicht.
(NED TIJDSCHR ONCOL 2021;18:150-5)
