Borstkanker is de meest voorkomende maligniteit bij vrouwen. Het is een hoog heterogene ziekte met meerdere subtypen, waarvan een van de subtypen triple-negatieve borstkanker (‘triple negative breast cancer’, TNBC) is.1 TNBC komt bij 15–20% van alle borstkanker voor en dankt zijn naam aan de receptoren die hij juist niet laat zien op het celoppervlak: de oestrogeenreceptor, progesteronreceptor en humaan epidermale groeifactorreceptor-2 (HER2).1,2 Vergeleken met andere subtypen is TNBC de meest agressieve en ongunstige variant. Het heeft een hogere incidentie bij jongere vrouwen, een hoger risico op metastasering, een hogere mortaliteit en minder behandelmogelijkheden. De overtreffende trap is recidief of gemetastaseerd TNBC, dat in toenemende mate therapieresistentie laat zien.1,2 Alhoewel de standaardtherapie voor TNBC cytotoxische chemotherapie (CT), radiotherapie en chirurgie zijn, biedt de immunogene natuur van deze agressieve ziekte mogelijkheden voor doelgerichte immuuntherapie.2–4 De laatste jaren zijn er vele ontwikkelingen geweest in dit veld, waarvan enkele in dit artikel worden uitgelicht.
