In de COSMIC-313-studie zijn de werkzaamheid en het bijwerkingenprofiel van de behandeling met cabozantinib in combinatie met nivolumab en ipilimumab onderzocht bij patiënten met een onbehandeld, gevorderd niercelcarcinoom. Onlangs werden de eerste resultaten van deze placebogecontroleerde fase III-studie gepubliceerd in The New England Journal of Medicine.
Cabozantinib is een proteïnekinaseremmer die verschillende receptor-tyrosinekinasen remt, zoals MET, VEGF, RET, AXL, KIT en FLT3. Deze receptor-tyrosinekinasen zijn betrokken bij de tumorgroei, angiogenese en metastatische progressie. Bij patiënten met een gevorderd niercelcarcinoom was cabozantinib al eerder goedgekeurd als eerstelijnsmonotherapie bij patiënten met een middelmatig of groot risico, als eerstelijnsbehandeling in combinatie met nivolumab en als monotherapie volgend op een VEGF-gerichte behandeling. De werkzaamheid en veiligheid van cabozantinib in combinatie met nivolumab en ipilimumab bij patiënten met een onbehandeld, gevorderd niercelcarcinoom waren echter nog onbekend.
De onderzoekers verrichtten een multicentrische, dubbelblinde, placebogecontroleerde fase III-studie (COSMIC-313). Patiënten met een onbehandeld, gevorderd heldercellig niercelcarcinoom en een middelmatig of slechte prognose volgens de IMDC-classificatie werden gerandomiseerd tussen cabozantinib (40 mg per dag) of placebo, in aanvulling op nivolumab en ipilimumab (resp. 3 en 1 mg/kg in 4 behandelcycli van 3 weken). Nadien kregen patiënten een onderhoudsbehandeling met nivolumab (480 mg elke 4 weken) gedurende maximaal 2 jaar. De primaire uitkomstmaat was de progressievrije overleving (‘progression-free survival’, PFS), geanalyseerd op basis van gegevens van de eerste 550 patiënten die gerandomiseerd waren. De secundaire uitkomstmaten waren het percentage patiënten met een objectieve respons (‘objective response rate’, ORR), de responsduur (‘duration of response’, DOR) en het veiligheidsprofiel. Follow-up is nog gaande om de algehele overleving (‘overall survival’, OS) van alle gerandomiseerde patiënten te kunnen bepalen.
In totaal werden 855 patiënten gerandomiseerd, van wie 428 patiënten behandeld werden met cabozantinib en 427 patiënten placebo kregen. Na 12 maanden was de kans op PFS 0,57 (95%-BI: 0,50-0,63) in de cabozantinibgroep en 0,49 (95%-BI: 0,42-0,55) in de placebogroep (HR [95%-BI]: 0,73 [0,57-0,94]). De mediane PFS werd niet bereikt in de interventiegroep, vergeleken met 11,3 maanden (95%-BI: 7,7-18,2) in de controlegroep. De ORR was 43% in de cabozantinibgroep en 36% in de placebogroep; bij 3% van alle patiënten was sprake van een complete respons. In beide groepen werd de mediane responsduur niet bereikt. Bijwerkingen van graad 3 of 4 traden op bij 79% van de patiënten in de interventiegroep en bij 56% van de patiënten in de placebogroep. Bijwerkingen van graad 3 of 4 die vaker optraden in de cabozantinibgroep waren een verhoogde ALAT-concentratie (27 vs. 6%), een verhoogde ASAT-concentratie (20 vs. 5%) en hypertensie (10 vs. 3%).
Uit de COSMIC-313-trial blijkt dat behandeling met cabozantinib in combinatie met nivolumab en ipilimumab leidt tot een statistisch significant langere PFS dan behandeling met alleen nivolumab en ipilimumab bij patiënten met een onbehandeld, gevorderd heldercellig niercelcarcinoom en een intermediaire of slechte prognose. Bijwerkingen van graad 3 of 4 kwamen vaker voor in de cabozantinibgroep.
Referentie
Naar boven
