Editor’s pick van dr. Cor de Kroon, gynaecoloog-oncoloog, Leids Universitair Medisch Centrum
Basaalcelcarcinoom (BCC) is de meest voorkomende vorm van huidkanker en is goed voor circa 80% van alle huidkanker-diagnoses. Dit carcinoom groeit langzaam en zaait zelden uit. Toch is behandeling nodig, aangezien de kankercellen omliggend weefsel kunnen aantasten.1 De meest voorkomende behandeling van BCC is operatieve verwijdering. Deze behandeling is echter wel geassocieerd met morbiditeit, voornamelijk bij patiënten met terugkerende tumoren.2 Om deze reden wordt gezocht naar een mogelijke alternatieve behandeling die op zichzelf of als aanvulling op een operatie kan zorgen voor het duurzaam wegblijven van het carcinoom en welke veilig is voor de patiënt.
In een vroege fase II-studie werd de mogelijke waarde van een topische histon-deacetylaseremmer onderzocht. Eerder stelden dr. Kilgour et al. vast dat dit mogelijk een interessante behandelingsmogelijkheid zou zijn bij BCC. In de open-label, enkel-armsstudie werd een ‘proof-of-principle’ gedemonstreerd met de topische pan-HDAC-remmer remetinostat. Er werden 25 BCC-patiënten geïncludeerd die driemaal per dag een 1% remetinostat-gel aanbrachten voor een periode van zes weken. De tumordiameter werd gemeten bij aanvang van de studie en na acht weken. Aan het eind van de studie werden de tumoren operatief verwijderd en verder microscopisch onderzocht. Totaal werden 33 BCC-tumoren van de 25 patiënten onderzocht en meegenomen in de analyse.
Het succes van de behandeling werd bepaald aan de hand van het algehele responspercentage, gedefinieerd als het percentage tumoren waarbij tussen baseline en week 8 een afname van 30% of meer werd gezien in de langste diameter van de tumor. Het algehele responspercentage binnen de studie bleek 69,7% (90%-BI: 54-82,5%). Tijdens pathologisch onderzoek bleken 54,8% van de tumoren compleet verdwenen. Verder vertoonde de huid van de patiënten na behandeling geen toename in acetylhiston H3-niveaus, wel was fosforylatie togenomen. De patiënten maakten geen systemische bijwerkingen door.
Samenvattend werd in deze fase II-studie gezien dat bij bijna 70% van de BCC-patiënten een significant afname ontstond in de tumordiameter, na acht weken topische behandeling met remetinostat. Daarbij was het bijwerkingenprofiel gunstig. Deze resultaten zijn positief voor de ontwikkeling van een nieuwe behandelingsmogelijkheid voor basaalcelcarcinoom met minder toxiciteit. Verder onderzoek is nodig om andere uitkomstmaten zoals het ontstaan van recidieven en de effectiviteit van remetinostat zonder operatie post-behandeling op te helderen.
Referenties