Articles

Diagnostische methoden voor lymfeklierstadiëring bij prostaatcarcinoom

NTVO - 2017, nummer 5, august 2017

R. van der Haak , drs. B. Philips , dr. J.P.A. van Basten

Samenvatting

Prostaatcarcinoom is, met stijgende incidentie, de op één na meest voorkomende maligniteit bij mannen ouder dan 50 jaar. De behandelmogelijkheden en prognose hangen sterk af van de aanwezigheid van lymfekliermetastasen. Accurate bepaling van de lymfeklierstatus is belangrijk om mannen met prostaatcarcinoom een passende geïndividualiseerde behandeling te bieden en de prognose te optimaliseren. Tot op heden wordt de bilaterale uitgebreide (‘extended’)) pelviene lymfeklierdissectie (e-PLND) verricht om de lymfeklierstatus te bepalen wanneer het risico op lymfekliermetastasen >5% bedraagt volgens de vigerende nomogrammen. Deze ingreep is echter invasief en kent een relatief hoog complicatierisico. Conventionele beeldvormende technieken als CT- en MRI-scan hebben een lage sensitiviteit en een matige specificiteit voor detectie van lymfekliermetastasen. De huidige radiotracers voor PET/CT kennen eveneens een te lage sensitiviteit. Nieuwe beeldvormende technieken als PSMA-PET/CT en USPIO-MRI vormen mogelijk een aantrekkelijk alternatief voor e-PLND. In dit artikel wordt een overzicht gegeven van de diagnostische waarden van het complete diagnostische arsenaal. In het licht van de toenemende prostaatcarcinoomincidentie en het doelmatig omgaan met beschikbare middelen zijn de kosten meegenomen.

(NED TIJDSCHR ONCOL 2017;14:167–74)

Lees verder