Articles

Een prospectief, gerandomiseerd onderzoek naar het effect van een gereduceerde versus standaarddosis enzalutamide op bijwerkingen bij kwetsbare patiënten met prostaatkanker

NTVO - jaargang 21, nummer 4, september 2024

dr. E. Boerrigter , drs. J.K. Overbeek , drs. G.E. Benoist , dr. D.M. Somford , dr. P. Hamberg , dr. J. Tol , drs. B. Scholtes , drs. A.E.C.A.B. Willemsen , dr. L.M. Buffart , prof. dr. R.P.C. Kessels , dr. N. Mehra , dr. I.M. van Oort , dr. N.P. van Erp

SAMENVATTING

Enzalutamide is een sterke remmer van de androgeenreceptor. Behandeling met enzalutamide is effectief bij verschillende stadia van prostaatkanker. De behandeling gaat echter gepaard met bijwerkingen van het centrale zenuwstelsel, die een grote impact kunnen hebben op de kwaliteit van leven. In deze studie werd onderzocht of een gereduceerde dosis enzalutamide (eenmaal daags (1 dd) 120 mg) leidt tot minder bijwerkingen ten opzichte van de standaarddosis enzalutamide (1 dd 160 mg) bij kwetsbare patiënten met prostaatkanker. Hiervoor zijn 52 patiënten gerandomiseerd tussen beide doseringen. Patiënten die de gereduceerde dosering kregen hadden significant minder vermoeidheid na 24 weken vergeleken met degenen die werden behandeld met de standaarddosis (verschil FACIT-Fatigue-vragenlijst 6,2; 95%-BI 1,4 tot 11,0; p=0,01). Patiënten met de standaarddosis ervaarden meer vermoeidheid, cognitieve bijwerkingen en depressieve symptomen na 24 weken behandeling ten opzichte van voor start van de behandeling. Bij patiënten die werden behandeld met de gereduceerde dosis bleven deze symptomen stabiel over tijd. Geconcludeerd wordt dat een gereduceerde dosis enzalutamide resulteert in minder vermoeidheid, cognitieve bijwerkingen en depressieve symptomen bij kwetsbare patiënten met prostaatkanker, zonder aanwijzingen van verlies van effectiviteit.

(NED TIJDSCHR ONCOL 2024;21:157–61)

Lees verder

Lichamelijke activiteit en training tijdens en na de behandeling van kanker: huidig bewijs, richtlijnen, kennishiaten en aanbevelingen voor toekomstig onderzoek

NTVO - 2013, nummer 8, december 2013

dr. L.M. Buffart , dr. M.J.M. Chin A Paw , prof. dr. W. van Mechelen , prof. dr. J. Brug

Samenvatting

Lichamelijke activiteit en training tijdens en na de behandeling van kanker hebben een gunstig effect op fysiek en psychosociaal welbevinden van patiënten. Uit observationeel onderzoek blijkt dat lichamelijke activiteit ook gerelateerd is aan een betere overleving bij patiënten met borst-, darm- en prostaatkanker. Het is daarom belangrijk dat lichamelijke activiteit en training onderdeel worden van de standaardzorg voor patiënten met kanker. In dit artikel wordt een overzicht gegeven van het huidige wetenschappelijke bewijs voor de effecten van lichamelijke activiteit en training bij patiënten met kanker en van bestaande richtlijnen. Daarnaast worden de hiaten beschreven in de huidige kennis en worden aanbevelingen gedaan voor toekomstig onderzoek, om bij te dragen aan verdere ontwikkeling van een evidence-based richtlijn voor oncologische revalidatie.

(NED TIJDSCHR ONCOL 2013;10:330–8)

Lees verder