Articles

Blaassparende behandeling bij het spierinvasief blaascarcinoom

NTVO - 2017, nummer 4, june 2017

dr. M.C.C.M. Hulshof , dr. A.M. Leliveld-Kors , dr. A.D. Bins

Samenvatting

Niet-gerandomiseerde vergelijkende studies laten geen verschil in overleving zien tussen een radicale verwijdering van de blaas en een blaassparende behandeling (externe radiotherapie, radiochemotherapie of brachytherapie) voor patiënten met een solitair spierinvasief urotheelcelcarcinoom van de blaas. Selectiefactoren voor hetzij radicale cystectomie (jongere en fittere patienten, pN0-ziekte) of blaassparende behandeling (solitaire tumoren, cN0-ziekte) maken een goed vergelijk moeilijk. De verbeteringen bij de blaassparende behandeling, zoals toevoeging van gelijktijdige chemotherapie en betere bestralingstechnieken, laten in moderne series locoregionale tumorcontroles zien die vergelijkbaar zijn met de cystectomieseries, met als voordeel dat een adequate blaasfunctie behouden kan blijven en de behandeltoxiciteit minder is. Een blaassparende behandeling zou daarom aan iedere patiënt met een solitair spierinvasief blaascarcinoom als goed alternatief voor een cystectomie dienen te worden besproken.

(NED TIJDSCHR ONCOL 2017;14:132–7)

Lees verder

De ontwikkeling en mogelijkheden van beeldgeleide radiotherapie

NTVO - 2014, nummer 1, february 2014

dr. T. Alderliesten , dr. M.C.C.M. Hulshof , dr. A. Bel

Samenvatting

Radiotherapie vormt naast chirurgie en chemotherapie 1 van de 3 pijlers voor de behandeling van kankerpatiënten. De totale stralingsdosis wordt doorgaans in kleine dagelijkse hoeveelheden gegeven (gefractioneerde bestraling). Om ervoor te zorgen dat de straling op de juiste plek terechtkomt, wordt de patiënt voorafgaand aan iedere bestraling zo nauwkeurig mogelijk gepositioneerd op de behandeltafel. Tot ongeveer 25 jaar geleden waren de hulpmiddelen voor het dagelijks nauwkeurig positioneren van de patiënt zeer beperkt. Om te compenseren voor positioneringsonzekerheden, zoals bewegende anatomie (ademhaling, orgaanvulling) en dagelijkse instelvariaties, worden zogenoemde veiligheidsmarges rondom de tumor gebruikt. Dit verzekert een voldoende hoge tumordosis, maar zo wordt wel meer gezond weefsel bestraald. Met de komst van beeldgeleide radiotherapie is de nauwkeurigheid van de radiotherapie verbeterd. Beeldgeleide radiotherapie maakt het mogelijk om de patiënt vlak voor of tijdens de bestraling af te beelden en vervolgens de positionering van de patiënt of de bestralingsconfiguratie hierop aan te passen. Het belangrijkste klinische voordeel dat door de nauwkeurigere bestraling kan worden bereikt, is een afname in de toxiciteit van de omliggende organen/weefsels, met tevens daardoor de mogelijkheid tot een hogere dosis.

(NED TIJDSCHR ONCOL 2014;11:13–9)

Lees verder

Gerandomiseerde Nederlandse dosisescalatiestudie bij patiënten met een inoperabele oesofaguscarcinoom: de Art Deco-studie

NTVO - 2013, nummer 5, august 2013

dr. M.C.C.M. Hulshof , drs. J.G. Reinders , dr. A. van der Gaast

Samenvatting

De standaardbehandeling voor een medisch inoperabel of technisch irresectabel slokdarmcarcinoom is definitieve chemoradiatie. Hiermee kan een langetermijnoverleving van 25% worden bereikt. Locoregionale recidieven komen echter frequent voor (45–55%) en geven aanleiding tot veel en niet goed behandelbare klachten, en hebben waarschijnlijk ook een impact op de overleving. De Art Deco-studie onderzoekt in een gerandomiseerde opzet de waarde van een radiotherapiedosisescalatie van 50,4 Gy (standaardgroep) naar 61,6 Gy (experimentele groep), met een concomitante boosttechniek, waarbij de chemotherapie gelijk wordt gehouden in beide groepen (carboplatine en paclitaxel).

(NED TIJDSCHR ONCOL 2013;10:210–2)

Lees verder

Multidisciplinaire evidence-based richtlijn ‘Ondervoeding bij patiënten met kanker’

NTVO - 2013, nummer 2, march 2013

dr. S. Beijer , J. Vogel , dr. H. Jager-Wittenaar , dr. M.C.C.M. Hulshof , drs. J.J.C. Chua-Hendriks , dr. A. de Graeff

Samenvatting

De IKNL-richtlijn ‘Ondervoeding bij patiënten met kanker’ is de opvolger van de oncologisch verpleegkundige richtlijn ‘Voedingstekort’. De nieuwe richtlijn is inhoudelijk volledig herzien en omgezet in een multidisciplinaire richtlijn, welke is ontwikkeld volgens de evidence-based richtlijnmethodiek. De richtlijn is te vinden op www.oncoline.nl/ondervoeding-bij-patienten-met-kanker.

(NED TIJDSCHR ONCOL 2013;10:74–6)

Lees verder