Transarteriële chemo-embolisatie (TACE) geldt als standaardzorg bij niet-resectabele, niet-gemetastaseerde levercelkanker. In de fase III-studie LEAP-012 wordt onderzocht of toevoeging van lenvatinib en pembrolizumab aan TACE bij deze patiënten leidt tot een betere overleving. De in The Lancet gepubliceerde resultaten wijzen op een statistisch significante verbetering van de progressievrije overleving met TACE in combinatie met lenvatinib en pembrolizumab. Dit betreft een eerste tussentijdse analyse.
In de dubbelblinde, placebogecontroleerde fase III-studie LEAP-012 zijn 480 patiënten (1:1) gerandomiseerd tussen TACE met oraal lenvatinib (bij lichaamsgewicht ≥60 kg: 12 mg; bij lichaamsgewicht <60 kg: 8 mg; eenmaal daags) en pembrolizumab i.v. (400 mg om de 6 weken gedurende maximaal 2 jaar) (n=237) of TACE met een gematchte dubbele placebo (i.v. en oraal) (n=243). Patiënten met niet-resectabel, niet-gemetastaseerd hepatocellulair carcinoom die niet in aanmerking kwamen voor een curatieve behandeling, maar met tumoren die geschikt waren voor TACE, kwamen in aanmerking voor studiedeelname indien zij bij aanvang 18 jaar of ouder waren, een ECOG-status hadden van 0 of 1 en ziekte van Child-Pugh klasse A. Deelnemers werden vóór randomisatie gestratificeerd op grond van onderzoekscentrum, α-fetoproteïneniveau, ECOG-prestatiestatus, albumine-bilirubinegraad en tumorlast.
De primaire uitkomstmaten zijn progressievrije overleving (‘progression-free survival’, PFS) (drempelwaarde eenzijdige p=0,025) volgens RECIST versie 1.1 (aangepast voor deze studie voor maximaal 5 beoogde leverceltumoren, waarbij nieuwe leverceltumoren moeten voldoen aan de LI-RADS 5-criteria en zijn aangemerkt als progressieve ziekte) volgens een geblindeerde, onafhankelijke centrale beoordeling (blinded independent central review, BICR) en algehele overleving in de intention-to-treat (ITT)-populatie.
De studiepopulatie (n=480) had bij de baseline een mediane leeftijd van 66 jaar; 17% was vrouw, 72% Aziatisch en 20% wit. Bij een mediane follow-upduur van 25,6 maanden was de mediane PFS 14,6 maanden met lenvatinib plus pembrolizumab en 10,0 maanden met placebo (HR [95%-BI]: 0,66 [0,51-0,84]; eenzijdige p = 0,0002). In de behandelgroep van lenvatinib plus pembrolizumab overleden 69 van 237 (29%) patiënten en in de placebogroep 82 van 243 (34%) patiënten. Het algehele overleving na 24 maanden in de behandelgroep van lenvatinib plus pembrolizumab was 75% (95%-BI: 68-80) en in de placebogroep 69% (95%-BI: 62-74) (HR [95%-BI]: 0,80 [0,57-1,11]; eenzijdige p=0,087).
Ongewenste voorvallen (‘adverse events’, AE’s) van graad ≥3 kwamen in de behandelgroep met lenvatinib plus pembrolizumab voor bij 169 van 237 (71%) patiënten en bij 76 van 241 (32%) patiënten in de placebogroep. De meest voorkomende AE’s waren hypertensie (24% vs. 7%) en een verlaagd aantal thrombocyten (11% vs. 6%). Behandelingsgerelateerde AE’s die leidden tot overlijden van de patiënt traden op bij 4 patienten in de behandelgroep van lenvatinib plus pembrolizumab (door gevallen van leverfalen, gastrointestinale bloeding, myositis en immuungemedieerde hepatitis) en bij 1 patiënt in de placebogroep (hersenstambloeding).
De tussentijdse resultaten hebben ten opzichte van behandeling met TACE en placebo een statistisch significante en klinisch betekenisvolle verbetering laten zien in de progressievrije overleving met TACE en lenvatinib plus pembrolizumab bij patiënten met niet-resectabel, niet-gemetastaseerd hepatocellulair carcinoom. De tot nu toe gevonden numerieke verbetering in de algehele overleving wordt door prof. Masatoshi Kudo en zijn onderzoeksteam bestempeld als bemoedigend. Een langere follow-up is echter noodzakelijk.
Referentie
Naar boven
