Wat is talgklierkanker?
Talgklierkanker is een zeldzame en agressieve vorm van huidkanker, ook wel talgkliercarcinoom genoemd. De kanker groeit heel snel en zaait ook bij een groot deel van de patiënten uit. Ook komt de ziekte vaak terug na de behandeling. Tumoren ontstaan in de epitheelcellen van talgklieren. Deze klieren zitten in de huid en in de ooglidranden.
De meeste talgkliercarcinomen ontstaan rondom de oogkas, en dan voornamelijk op het bovenste ooglid. Ze kunnen echter overal op het lichaam voorkomen waar talgklieren zitten. Mocht de tumor zich uitbreiden dan gebeurt dit naar het onderooglid en de binnenkant van de oogkas. Mocht de tumor niet worden behandeld, kan deze zich uitbreiden naar de voorhoofdsholten of ingroeien in de schedel.
Overal in de huid komen talgklieren voor die talg maken. Talg is een stof die als functie heeft om de huid soepel te houden. Omdat talg ook vettig is, zorgt het er ook voor dat de huid waterafstotend is. Bovendien beschermt het de huid tegen infecties. De talgklieren in de oogleden zorgen ervoor dat oogvocht minder snel verdampt en voorkomen een opeenhoping van vuil, cel resten en micro-organismen in de wimpers.
Omdat het een zeldzame vorm van kanker is die ook moeilijk te diagnosticeren is, zijn de exacte cijfers niet bekend. Talgkliercarcinoom komt met name voor bij mannen en vrouwen boven de 60.
Patiënten met talgkliercarcinoom kunnen de tumor herkennen aan een knobbeltje met een gelige kleur. Dit plekje doet meestal geen pijn. Er kan ook sprake zijn van een rode zwelling op of in de buurt van de ooglidrand.
Veel van plekjes rondom de ogen zijn geen tumoren, maar andere goedaardige gezwellen. Wanneer deze plekjes langer dan 6 weken blijven zitten en groter worden, wordt de patiënt geadviseerd om contact op te nemen met de huisarts.
Bij veel patiënten met talgklierkanker is er geen directe oorzaak aan te wijzen voor het ontstaan van de tumor. Bij een deel van de patiënten is echter het Muir-torre syndroom hiervoor verantwoordelijk. Dit syndroom is onderdeel van het Lynch-syndroom. Deze patiënten hebben een verhoogd risico op diverse soorten kanker. Ook hebben zij een grotere kans op het ontwikkelen van goedaardige gezwellen in de talgklieren, vaak al voordat de kanker is ontstaan.
Een gedeelte van de patiënten met dit syndroom heeft een verandering in het MSH2-gen. Deze verandering wordt ook wel een mutatie genoemd. Door deze mutatie wordt beschadigd DNA niet meer goed gerepareerd. Er zijn ook MSH2-patiënten die een mutatie hebben en in het MLH1- of MSH6- gen. Ongeveer 200 patiënten in heel de wereld hebben dit syndroom.
De diagnose is vaak moeilijk te stellen omdat een talgkliercarcinoom in het ooglid erg lijkt op andere aandoeningen. Het komt ook voor dat talgklierkanker voor een andere vorm van huidkanker wordt aangezien. Hierdoor kan het voorkomen dat de arts de diagnose mist en het langer duurt voordat er met een behandeling kan worden gestart.
De patiënt wordt meestal bij een verdenking op kanker doorgestuurd naar een dermatoloog, plastische chirurg of oogarts. Een dermatoloog is een arts gespecialiseerd in huidaandoeningen. Deze zal meestal een biopsie van de afwijking laten nemen. Dan wordt er onder plaatselijke verdoving een stukje weefsel verwijderd voor microscopisch onderzoek. Meestal kunnen ze door dit biopt ook vast stellen wat voor kankersoort het gaat.
Artsen kunnen ook nog verder onderzoek laten uitvoeren om de kijken of er sprake is van uitzaaiingen. Dit kan door middel van een echografie, MRI-scan, CT-scan, longfoto of een FDG-PET-CT-scan.
Wanneer de specialist heeft vastgesteld dat er sprake is van een tagklierkanker, zal een team van specialisten een behandelplan opstellen. Dit plan is afhankelijk van de locatie en de ernst van de kanker. In het geval van talgkliercarcinoom zijn een operatie, bestraling en chemotherapie mogelijk. De eerste keus is meestal een operatie. Dit kan worden gecombineerd met bestraling.
Mocht er sprake zijn van uitzaaiingen in de rest van het lichaam, dan kan er worden gekozen voor chemotherapie als onderdeel van een palliatieve behandeling. Hiermee worden de klachten van de patiënt verminderd en het leven zo aangenaam en lang mogelijk gemaakt.
Naar boven