Resultaten van een fase II-studie die onlangs in The New England Journal of Medicine is gepubliceerd laten zien dat belzutifan een effectieve behandeling kan betekenen voor patiënten met niercelcarcinoom als gevolg van de ziekte van Von Hippel-Lindau (VHL).
VHL wordt veroorzaakt door een mutatie in het VHL-gen, en patiënten hebben een hoge incidentie van niercelcarcinoom. Mutatie van het VHL-gen activeert hypoxie-induceerbare factor 2α (HIF-2α), die de groei van bloedvaten in de tumor bevordert en tumorgroei versnelt. Belzutifan is een HIF-2α-remmer die tumorgroei belemmert en de ontwikkeling van abnormale bloedvaten afremt. In een fase II-studie werd onderzocht of belzutifan werkzaam is als behandeling voor niercelcarcinoom bij VHL-patiënten.
Tussen mei 2018 en maart 2019 werden 61 VHL-patiënten met niercelkanker uit de VS, Denemarken, Frankrijk en het Verenigd geïncludeerd in een open-label fase-II studie waarbij de effectiviteit en het bijwerkingenprofiel van HIF-2α remmer belzutifan werd onderzocht. Patiënten kregen dagelijks 120 mg belzutifan oraal toegediend tot ziekteprogressie of onaanvaardbare toxiciteit. Primair onderzoeksdoel was objectieve respons (compleet dan wel gedeeltelijk) zoals vastgesteld door een onafhankelijk beoordelingscomité. Respons bij nieuwgroei buiten de niercellen werd eveneens geëvalueerd.
Na een mediane follow-up van 21,8 maanden werd bij 49 patiënten een objectieve respons vastgesteld: in alle gevallen ging het om een gedeeltelijke respons. Een objectieve respons werd ook waargenomen bij patiënten met pancreaslaesies (n=47) en hemangioblastoom van het centrale zenuwstelsel (15 van 50 patiënten). Bij 12 patiënten met hemangioblastoom van het netvlies werden 16 ogen onderzocht, en in 100% van de gevallen was een verbetering opgetreden.
De meest voorkomende ernstige bijwerkingen waren anemie (90% van de patiënten) en oververmoeidheid (66%). In 7 gevallen werd de behandeling gestaakt: in 4 gevallen op verzoek van de patiënt, in 1 geval wegens duizeligheid, in 1 geval wegens ziekteprogressie, en in 1 geval wegens overlijden van de patiënt wegens fentanyltoxiciteit.
Concluderend stellen de onderzoekers vast dat belzutifan een respons oproept bij patienten met niercelcarcinoom en andere nieuwgroei die geassocieerd zijn met de ziekte van Von Hippel Lindau. Daarbij blijven ernstige bijwerkingen beperkt tot hoofdzakelijk graad 1 of 2.
Referentie
Naar boven
