Dat groene thee gezond is en antioxidanten bevat is bekend. Maar opent groene thee wellicht de deur naar nieuwe behandelingen voor kanker? Onlangs ontdekten Amerikaanse onderzoekers dat een stofje in groene thee mogelijk ons afweersysteem kan helpen door een eiwit met kankerremmende eigenschappen te stimuleren. Recent werd dit onderzoek gepubliceerd in wetenschappelijk vaktijdschrift Nature in Communications.
Het gaat om de stof epigallocatechinegallaat (EGCG), een plantaardige stof uit de klasse van de catechinen, die behoren tot de polyfenolen. De catechinen zijn krachtige antioxidanten en hebben een ontstekingsremmende werking. Daarnaast hebben onderzoeken aangetoond dat catechinen ook kankerremmend kunnen werken. Om die reden wordt er veel onderzoek naar deze plantaardige stoffen verricht. Het was al bekend dat EGCG de voornaamste antioxidant in groene thee is.
Zoals aan het Rensselaer Polytechnic Institute in Troy in de staat New York (V.S.). Daar ontdekte medeauteur en hoogleraar biologie Chunyu Wang dat EGCG op een bijzondere manier inwerkt op het eiwit p53. Eiwit p53 is momenteel ook onderwerp van wetenschappelijke belangstelling, want het blijkt dat er in meer dan de helft van alle kankergevallen sprake is van mutaties aan dit eiwit. Wang: “Wij hebben ontdekt dat er een directe interactie bestaat tussen EGCG en p53, en dat zou de weg kunnen wijzen naar nieuwe antikankermiddelen. Wij menen ontdekt te hebben hoe EGCG de kankerremmende werking van p53 kan versterken.”
Volgens Wang is het p53 eiwit misschien wel het belangrijkste eiwit als het om kanker gaat. “Het heeft een aantal bekende kankerremmende functies, zoals het tegenhouden van celgroei, het activeren van het repareren van beschadigd DNA en het triggeren van celdood –apoptose- wanneer het DNA niet hersteld kan worden.”
Aan een kant van het eiwit bevindt zich een flexibel uitsteeksel, de N-terminus, waarmee op verschillende manieren interactie met diverse moleculen kan plaatsvinden. Wang en zijn team ontdekten dat de interactie met EGCG het p53 eiwit beschermt tegen verval. Normaal gesproken wordt het p53 eiwit snel afgebroken zodra dat het eiwit MDM2 tegenkomt, en op die manier blijft het p53-gehalte in balans. “Dat eiwit bindt zich op dezelfde locatie met p53 als EGCG, wat inhoudt dat EGCG en MDM2 elkaar beconcurreren op dat gebied”, legt Wang uit. “Maar als p53 met EGCG bindt, dan wordt het eiwit niet afgebroken zoals wel gebeurt als het zich met MDM2 bindt. Dat leidt er dus toe dat het p53-gehalte toeneemt, en dat de werking ervan dus versterkt wordt. Dat is een belangrijke ontdekking.”
Referentie
Zhao, J., Blayney, A., Liu, X. et al. EGCG binds intrinsically disordered N-terminal domain of p53 and disrupts p53-MDM2 interaction. Nat Commun 12, 986 (2021). https://doi.org/10.1038/s41467-021-21258-5
Naar boven